αιματόστακτος

και -χτος, -η, -ο

1. αιμοσταγής*

2. σκληρός, άγριος, αποτρόπαιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αίμα, -ατος + στάζω

η λ. πλάστηκε από τον Αλ. Σούτσο, ως επίθ. προσδιοριστικό τής λ. κατάρα].